Έχετε σκεφτεί ποτέ να είχατε την επιλογή να ζήσετε για πάντα; Η πρώτη σκέψη που βλέπω να έρχεται στο μυαλό των περισσότερων είναι: Και αν κάποιο πολύ κακό πρόσωπο της ιστορίας ζούσε για πάντα, τι θα κάναμε? Πρέπει να πεθαίνουμε για να δίνουμε χώρο στους νέους; Θεωρούμε ότι η ζωή κάποιες φορές είναι καλό απλά να έχει ένα τέλος για να έχει νόημα να τη ζούμε. Δεν θα προσπαθούσαμε να μένουμε ζωντανοί και να προσπαθούμε εάν ήμασταν σίγουροι ότι θα ζούμε και αύριο. Άλλωστε το να δουλεύουμε για να επιβιώσουμε είναι από τους βασικότερους λόγους που όλοι προσπαθούμε να εργαστούμε. Εκ μίας οπτικής η αθανασία θα έβλαπτε τις οικονομίες τις ίδιες, άρα είναι σωστό να υπάρχει; Δεν θα πω ότι όλα αυτά τα επιχειρήματα είναι λάθος αλλά αν ο κόσμος εφευρέσει και την αθανασία πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο να ζήσουμε με αυτή. Άλλωστε ποιοι είμαστε εμείς να καταδικάζουμε σε θάνατο όλους όσοι θέλουν να ζήσουν απλά για να γίνει το δικό μας και να πεθάνουμε όλοι σίγουρα;

Για όσο παλεύουμε να διαφυλάξουμε την ουσιαστική δημοκρατία, κανένας ανούσιος ηγέτης δεν θα μπορεί να μείνει για πάντα στην κορυφή της δύναμης. Αν βρούμε άλλους λόγους για να ζούμε και όχι γιατί θα πεθάνουμε, δεν θα χρειαζόμαστε τον θάνατο για να μας δίνει κίνητρο. Το να εργαστούμε για να αποκτήσουμε άλλα πράγματα εκτός από επιβίωση μπορεί να μας επιτρέψει για να ψάξουμε βαθύτερα νοήματα για το τι σημαίνει ζωή και άνθρωπος και όχι να επιδιώκουμε να αποκτήσουμε απλά φαγητό μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουμε.

Λίγο πιο πρακτική γνώση για την Αθανασία. Οι επιλογές είναι συγκεκριμένες. Να δημιουργηθούν τεχνητά σώματα ολόιδια με το δικό σας και να μπαίνετε κάθε φορά σε έναν 18χρονο εαυτό σας και στα 60-80 σας χρόνια να αρχίζετε από την αρχή. Γενικά συμφέρει οικονομικά καθώς πρέπει να πληρώνετε συχνά, έχετε μεγάλο κόστος ζωής καθώς από όλα τα είδη αθανασίας, το να μπούμε στο σώμα που μεγαλώνουμε είναι η πιο ακριβή λύση. Το φαγητό είναι πιο ακριβό από το ρεύμα και το νέο σώμα θα κοστίζει κάθε φορά αλλά και οι βιομηχανίες φαρμάκων – τροφίμων θα έχουν νόημα να υπάρχουν άρα και θα δημιουργήσουν προβλήματα εάν πάει να μπει κάποιο άλλο είδος σώματος που μπορεί να μην του ανήκει μερίδιο των εταιριών. Φυσικά το να πουλάμε το πιο φυσικό σώμα που μπορεί να ακούγεται η πιο φυσική λύση για να διατηρήσουμε όσο περισσότερο τον άνθρωπο μέσα μας ακριβώς όπως είμαστε.

Μετά πάει η ψηφιοποίηση της συνείδησης όπου σε έναν τέτοιο κόσμο το μυαλό μας μπορεί να είναι ελεύθερα συνδεδεμένο στις πληροφορίες του internet και να αποκτήσει τεράστια γνώση και δυνάμεις, αλλά ένας τέτοιος κόσμος θεωρεί ότι θα ζούμε σε ένα υπολογιστή και το σπίτι ενός ολόκληρου κράτους. Χαμηλό κόστος αλλά χαμηλή αίσθηση ότι είσαι άνθρωπος.
Σώμα Cyborg. Το να γίνουμε ρομπότ θα κρατήσει την υλική μας υπόσταση, θα κοστίζει φτηνά η συντήρηση αλλά θα βγάζει ίσως προβλήματα αλλά και θα κρατάει πολλά χρόνια και θα μπορούμε εξωτερικά να μοιάζουμε το ίδιο άνθρωποι.

Για όσους ζούν σήμερα υπάρχουν 3 πράγματα που πρέπει να προσέξουν. 1) Να μην πεθάνουν από παγκόσμιο. 2) Να διατηρήσουν την υγεία τους και τη φυσική τους κατάσταση ώστε να ζήσουν όσο περισσότερο μπορούν. 3) Να αναλογιστούν το γνωστό Cryonics – Κρυονική ώστε να μπουν σε ψυγείο για να ζήσουν μέχρι τη μέρα που η τεχνολογία θα μπορεί να τους αποψύξει και να τους βάλει σε άλλο σώμα. Για όσους κλείνουν συμβόλαια να είστε προσεκτικοί στους όρους απόψυξης. Δεν θέλετε να βγείτε σε μία εποχή που τα σώματά σας θα μπουν απλά σε πειραματικά αθάνατα σώματα γεμάτα προβλήματα και λάθη που μπορεί να σας κοστίσουν τη ζωή αλλά και να έχετε κρατήσει αρκετά χρήματα για να αγοράσετε το σώμα του μέλλοντος.

Ένας βασικός νόμος που πιθανώς θα περαστεί είναι ότι εάν μείνεις αθάνατος, θα απαγορεύεται να κάνεις παιδιά ή αν πεθάνεις θα μπορούν να γεννηθούν κάποια άλλα παιδιά. Ο έλεγχος του πληθυσμού σε έναν τέτοιο κόσμο θα είναι ζωτικής σημασίας.

Σίγουρα ένα ερώτημα που ίσως αξίζει όλοι να αναρωτηθούμε, είναι το ότι η αθανασία μας δίνει μια σημαντική διερώτηση για το τι σημαίνει ζωή, επιβίωση και νόημα. Μπορούμε να θεωρούμαστε ζωντανοί αν είμαστε ένα πρόγραμμα; Μπορούμε να γνωρίζουμε ότι θα είμαστε οι ίδιοι αν απλά ζούμε σε ένα ρομποτικό σώμα; Η ψυχή είναι κάτι που μεταφέρεται ή πεθαίνει για πάντα μαζί με το σώμα που γεννηθήκαμε και μετά ζει ένα άψυχο κουφάρι που σπαταλήσαμε τους κόπους μιας ζωής για να αποκτήσουμε αντί να ζήσουμε τώρα όσα μπορούμε για να ζήσουμε έστω τον χρόνο που είχαμε;

Γράφει ο συντάκτης Στέλιος Πανούριος