Η εφεύρεση της τηλεμεταφοράς

Σας φαίνεται κάτι μακρινό ή απίθανο? Σκεφτείτε το ξανά. Το πόσο πρέπει να μελετηθεί μια τεχνολογία καθορίζεται από τις δυνατότητες της να παράγει πλεονεκτήματα και από το πόσο πιθανό φαίνεται να ανακαλυφθεί. Ήδη έχουμε αρκετές αποδείξεις σε θεωρητικά μοντέλα αλλά και μικρά είδη επιτυχημένης τηλεμεταφοράς. Το ερώτημα είναι που θέλουμε να καταλήξουμε?

Θέλουμε να μπορούμε να πάμε για δουλειά στην Γερμανία, για καφέ στη Γαλλία, για ηλιοβασίλεμα στην Αμερική και επειδή είναι χειμώνας, για μια γρήγορη κρύα εμπειρία στην Σαχάρα? Θέλουμε να μεταφέρουμε τα εμπορεύματά μας μεταξύ Ηπείρων ή μήπως θέλουμε instant delivery στο σπίτι μας με μηδενικά μεταφορικά έξοδα? Μήπως το να ταξιδέψουμε σε άλλους πλανήτες πλέον γίνεται απλά με ένα click ή μήπως το κινητό δεν θα χρειάζεται για να στέλνουμε φωτογραφίες μας για το πως περνάμε καθώς όποιος θέλει να μάθει πως είναι το μέρος που βρισκόμαστε, θα μπορεί να το δει κυριολεκτικά? Μήπως οι διακοπές μας θα είναι το ίδιο εύκολο και φτηνό με έναν καφέ? Μήπως αυτό θα κλείσει τα ξενοδοχεία έτσι όλου του κόσμου? Η Ακρόπολη θα γεμίσει με κόσμο που θέλει να την δει ενώ οι Έλληνες θα δουλεύουν σε διάφορα άλλα μέρη του κόσμου. Η εργασία θα γεμίσει με κάθε είδος ανθρώπου και το νόημα του να γνωρίζουμε μια ξένη γλώσσα θα αποκτήσει αρκετά μεγαλύτερη σημασία από πριν. Φυσικά οι χώρες θα πρέπει να προστατεύσουν τους κατοίκους τους (αν και πλέον δεν ξέρω πως θα ορίζεται η έννοια κάτοικος χώρας αν δουλεύεις αλλού, πληρώνεσαι από αλλού, κοιμάσαι αλλού και ξοδεύεις τα χρήματά σου αλλού) από το να αγοράζουν προϊόντα άλλων χωρών πολύ εύκολα. Το εμπόριο θα γίνει αρκετά πιο ρευστό σε εμπόδια που το κρατούσαν πίσω λόγο απόστασης. Οι άνθρωποι όμως θα είναι πολύ πιο εύκολο να νιώθουν μια σχετική ασφάλεια εργασίας καθώς θα μπορούν να διεκδικήσουν θέσεις σε όλο τον κόσμο. Ο ελεύθερος χρόνος θα μπορούσε να αυξηθεί και μόλις σχολάμε να μην χάνουμε ούτε λεπτό από την προσωπική μας ζωή.

Φυσικά όλο αυτό το πλάνο έχει ξεχάσει το πως θα μοιάζει η ζωή έξω από το σπίτι μας στους δρόμους. Τα αυτοκίνητα θα χάσουνε το νόημα να υπάρχουν κυριολεκτικά μαζί με τα αεροπλάνα και κάθε άλλο είδος μεταφορικού μέσου. Τα μόνα μέρη που κάποιος θα βλέπει κόσμο, θα είναι αυτά που κάποιος έχει βάλει σκοπό να πάει και όχι που περνάει ως περαστικός άρα και αυτό θα κάνει τους πλανόδιους να εξαφανιστούν, οι άνθρωποι του δρόμου και οι άστεγοι δεν θα υπάρχουν σε μέρη που οι υπόλοιποι χρησιμοποιούν την τηλεμεταφορά, θα μπορούν να τους δουν και αυτό ίσως τους αφήσει έξω από το τελευταίο εισόδημα που είχαν στο δρόμο. Θα βλέπουμε περισσότερο από αυτά που θέλουμε και λιγότερο από αυτά που υπάρχουν. Φυσικά το θέμα της κατοικίας και της εγκληματικότητας-ασφάλειας έχουν τη δική τους ιδιαιτερότητα καθώς θα μπορούμε να κρατάμε τα πολύτιμά μας κυριολεκτικά σε έναν άκυρο πλανήτη που μόνο εμείς θα γνωρίζουμε ενώ το σπίτι μας θα μπορεί να βρίσκεται σε φτηνές περιοχές ή ακόμα και χώρες ώστε να μένει χαμηλό μιας και δεν θα φοβόμαστε απαραίτητα το πόσο πιθανό είναι να μας κλέψουν. Σίγουρα κάτι ακόμα που θα αλλάξει είναι το πόσο μας ενδιαφέρει να μένουμε σε πόλεις αλλά και το πόσο κεντρικά μας νοιάζει να ζούμε. Αν μπορούμε να πάμε στο κέντρο όποτε το θέλουμε, το να μένουμε σε άκυρα μέρη της εξοχής είναι ο καλύτερος τρόπος να έχουμε την ησυχία που δεν μπορούμε να έχουμε στην πόλη και ασφάλεια. Θα έλεγα ότι το να μπει κλέφτης στο σπίτι μας πλέον είναι ζήτημα μόρφωσης μιας και θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα σπουδασμένος για να μάθει όλα όσα πρέπει για να σπάσει τέτοια είδη τεχνολογίας σε σημείο στο οποίο θα μπορούσε να βγάλει μια καλή μερίδα από χρήματα σε κανονική εργασία ούτως ή άλλως οπότε θα είχε πολύ μικρότερο κίνητρο να θέλει να κλέψει ενώ μπορεί να βγάλει τα χρήματά του τίμια.