Ο Sandro Botticelli, γύρω στα 1478, φιλοτέχνησε ένα από τα κορυφαία δημιουργήματά του, την «Άνοιξη». Με τον πίνακα αυτό, δημιούργησε νέα παράδοση, καθώς για πρώτη φορά στα χρονικά της ζωγραφικής απεικονίστηκε θέμα εμπνευσμένο από την μυθολογία. Το στυλ του Botticelli είναι ιδιαίτερο. Οι μορφές αέρινες, σαν να μην πατούν στο έδαφος, θυμίζουν χαλκομανίες.
Έργα μεγάλων καλλιτεχνών της Ιταλικής Αναγέννησης – όπως η «Άνοιξη» του Botticelli – βρίσκονται αιώνες τώρα υπό το μικροσκόπιο διαφόρων μελετητών και ιστορικών τέχνης. Έχουν ερευνηθεί και ερμηνευτεί τόσο ως προς την ποιητική πλευρά τους, όσο και ως προς την αρχαιογνωστική και φιλοσοφική. Μολαταύτα, η κατανόηση των σπουδαίων έργων της αρχαιότητας δεν αποτελεί μοναδικό σκοπό της τέχνης. Η τέχνη υφίσταται για να διαδρά με τον θεατή, να επιδρά στο θυμικό του και να εγείρει την φαντασία του. Η τέχνη εμπνέει τέχνη. Με γνώμονα την πεποίθηση αυτή, οκτώ καλλιτέχνες παρουσιάζουν, μέσω δικών τους έργων, αισθήματα και εντυπώσεις που τους ενέπνευσε ο πίνακας «Άνοιξη» του Sandro Botticelli. Στόχος της έκθεσης είναι να δείξει ότι ένα έργο τέχνης μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για τη δημιουργία περισσότερων έργων, έργων που παρότι έχουν κοινό σημείο έμπνευσης δεν αποτελούν μίμηση, αλλά εξωτερίκευση της τεχνοτροπίας και της ιδιοσυγκρασίας κάθε καλλιτέχνη. Έργα που με τη σειρά τους θα εμπνεύσουν νέα αριστουργήματα, συμβάλλοντας στον αέναο κύκλο δημιουργίας τέχνης.