Γράφει ο συντάκτης Στέλιος Πανούριος 

Το 1^ο πράγμα που έρχεται στο μυαλό όλων είναι η αμφιβολία. Σε κάποιους έρχεται προφανώς η απόλυτη άρνηση, σε κάποιους το μέλλον της εξέλιξης και σε κάποιους ο φόβος για τον απόλυτο έλεγχο αλλά και σε κάποιους η επανάσταση της τεχνολογίας.

Εμφυτεύματα στον εγκέφαλο που μπορούν να στέλνουν σήματα και τι μπορεί να προσφέρουν – διακινδυνεύσουν;

Ας δούμε πρώτα τα αρνητικά. Σημαντικός φόβος μας είναι ο έλεγχος του μυαλού και είναι σωστό και λογικό. Πώς ξέρουμε ότι απλά θα διαβάζει και μεταβιβάζει τα μηνύματα που θα λαμβάνει και θα εξυπηρετεί και όχι να εξυπηρετείται; Σε αυτό δεν έχει σημασία τι απάντηση θα δώσω για όσους δεν θέλουν να ακούσουν λύση και είναι κάθετοι, όμως για όσους ενδιαφέρονται να ακούσουν, το φαινόμενό τους ισούται σε αρκετά σημεία με την πυρηνική ενέργεια. Πολύ χρήσιμη αλλά με ένα ατύχημα και μερικές βόμβες, οι άνθρωποι χρειάστηκαν δεκάδες χρόνια για να αποκτήσουν ξανά πίστη στην χρησιμότητά τους ενάντια του κινδύνου της. Πάντα θα υπάρχουν ελεγκτικά όργανα που θα προσπαθούν να σιγουρέψουν τους φόβους όσων δεν πιστεύουν και αν θέλουμε αυτή η εποχή (που κάποια μέρα θα έρθει), να έρθει ομαλά, πρέπει να διαφυλάξουμε τους θεσμούς και τις ιδεολογίες που μας προστατεύουν και υπάρχουν για να κρατάνε την ανεξαρτησία της σκέψης και διαφορετικότητάς μας. Για όσο αυτός που ελέγχει ένα προϊόν δεν είναι αυτός που το πουλάει αλλά κάποιος χωρίς μεγάλο συμφέρον, τότε θα μείνει δύσκολο το να επιτραπεί κάτι τέτοιο. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φτιάξουμε έναν κόσμο που διαφθείρεται πιο δύσκολα ή ελέγχεται από άτομα που βλέπουν στενά τα συμφέροντά μας. Δεν μπορώ να σας πω ότι είμαι σίγουρος ότι θα είναι ένας καλύτερος κόσμος αλλά ένας κόσμος που πρέπει να προετοιμαστούμε ώστε όταν έρθει, να μην υποκύψουμε κάτω από την πίεσή του. Άλλωστε μέχρι σήμερα υπάρχουν αρκετά προβλήματα ελέγχου που αντιμετωπίζουμε ήδη με πολλούς τρόπους, δεν θα είναι το 1^ο πράγμα που γίνεται.
Φυσικά το 2^ο ερωτηματικό είναι η υγεία μας αλλά όπως όλες οι τεχνολογικές ανακαλύψεις, στην αρχή έχουν προβλήματα και μετά τα διορθώνουν σιγά σιγά χωρίς ποτέ όμως να τελειώνουν.

Ας πάμε όμως και λίγο στα θετικά. Δεν χρειαζόμαστε κινητά. Δεν θα μπορούν να τα κλέψουν. Θα μπορούμε να μεταφέρουμε πολύ πιο ακριβείς αλλά και παραπάνω πληροφορίες και ακόμα και βίντεο όπως τα βλέπουν τα μάτια μας. Οι κάμερες επίσης θα είναι άχρηστες με τα μάτια μας να μεταδίδουν όσα βλέπουμε απευθείας σε όσους θέλουμε να τα μοιραστούμε. Θα μπορούμε να ελέγχουμε όλα όσα θέλουμε με μία εντολή μας. Θα μπορούμε να βλέπουμε τα βίντεο που θέλουμε live αλλά ίσως να πάρουμε γυαλιά με VR ώστε να βλέπουμε εκεί τα βίντεο αν θέλουμε να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τα μάτια μας. Φυσικά τέλος τα καλώδια μεταφοράς δεδομένων. Το 5G μαζί με τα πακέτα τηλεπικοινωνιών που σχεδιάζουν να κινηθούν σε απεριόριστα δεδομένα όπου καθένας θα αγοράζει τον χρόνο που θα τα χρησιμοποιεί και όχι την ποσότητα αφού η τεχνολογία θα μπορεί να μεταφέρει πολύ περισσότερα δεδομένα πιο εύκολα. Θα μπορούμε να είμαστε με άλλους ανθρώπους σε ζωντανό χρόνο σαν να είμαστε μαζί τους. Το νόημα κυρίως που πρέπει να σκεφτούμε δεν είναι όμως απλά να φέρουμε έναν τέτοιο κόσμο για τους πλούσιους αλλά αν όντως βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε όλα αυτά χωρίς τα παραπάνω ρίσκα, πρέπει να τον φτιάξουμε για όλους και όχι για τους λίγους. Κυρίως αυτό έχει να κάνει όμως με το αν θα προσπαθήσει η ανθρωπότητα να κρατήσει την ισότητα ή θα συγκεντρώσει τη δύναμη στους λίγους και έτσι θα βγάζει και προϊόντα και υπηρεσίες για αυτούς τους λίγους μόνο…