«Τί βλέπουμε όταν κοιτάμε τον ουρανό;» του Αλεξάντρ Κομπερίτζε

Ένα λυρικό και ρομαντικό μοντέρνο παραμύθι, που μας υπενθυμίζει τι μπορούν να μας δείξουν οι ταινίες, και τι αδυνατούμε να δούμε χωρίς αυτές.

Όταν η Λίζα και ο Γκιόργκι συναντιούνται τυχαία σε έναν δρόμο της γεωργιανής πόλης Κουτάισι, ερωτεύονται με την πρώτη ματιά. Ο έρωτας τούς χτυπά τόσο ξαφνικά που ξεχνούν να συστηθούν. Πριν συνεχίσει ο καθένας τον δρόμο του, συμφωνούν να συναντηθούν την επόμενη μέρα. Όμως, δεν γνωρίζουν ότι ένα κακό μάτι έριξε την κατάρα του πάνω τους. Θα καταφέρουν να βρεθούν ξανά; Κι αν ναι, θα αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλον; Η ζωή συνεχίζεται ως συνήθως στη μικρή τους πόλη, τα αδέσποτα σκυλιά αλωνίζουν, το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου ξεκινά και μια ομάδα παραγωγής ταινιών που ψάχνει τον αληθινό έρωτα ίσως να είναι αυτό ακριβώς που χρειάζονται.

Η ταινία απέσπασε την ειδική μνεία της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής του 62ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την αυθεντική και ουμανιστική της προσέγγιση.

«Πού κρύβεται η Άννα Φρανκ» του Άρι Φόλμαν

Το πανέμορφο, συγκινητικό animation διηγείται την ιστορία από την πλευρά της Κίτι, της φανταστικής φίλης στην οποία έγραφε η Άννα Φρανκ, και τοποθετεί τη δράση στο σύγχρονο Άμστερνταμ, καταθέτοντας ένα καίριο σχόλιο για κάθε διωγμό.

Σχεδόν οκτώ δεκαετίες μετά από την πρώτη φορά που η Άννα Φρανκ έγραψε στο διάσημο ημερολόγιό της, η Κίτι, η φανταστική φίλη στην οποία η Άννα απηύθυνε τις αφηγήσεις και τις μύχιες σκέψεις της, ζωντανεύει ξαφνικά μέσα στο Μουσείο της Άννας Φρανκ όπου φυλάσσεται σήμερα το διασωθέν χειρόγραφο του ημερολογίου.

Η «Μικρή Μαμά» της Σελίν Σιαμά

Ένας ύμνος στη φαντασία και στην παιδική φιλία που γεφυρώνει τις γενιές. Η οκτάχρονη Νέλι μόλις έχασε την αγαπημένη της γιαγιά και βοηθά τους γονείς της να τακτοποιήσουν τα πράγματά της. Εξερευνά το σπίτι όπου μεγάλωσε η μαμά της, Μαριόν, και το δάσος όπου έπαιζε και είχε χτίσει ένα δεντρόσπιτο, για το οποίο έχει ακούσει τόσα πολλά. Ξαφνικά η μητέρα της φεύγει και η Νέλι αναζητά παρηγοριά στο δάσος. Εκεί, θα συναντήσει ένα κορίτσι της ηλικίας της που χτίζει ένα δεντρόσπιτο. Το όνομά της είναι Μαριόν…

Η ταινία απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Σεμπαστιάν (2021) καθώς και το Bραβείο FIPRESCI καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Στοκχόλμης (2021)

«Σμύρνη μου αγαπημένη» του Γρηγόρη Καραντινάκη

Βασισμένη στο ομότιτλο θεατρικό της Μιμής Ντενίση, συνδέει την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής με το σύγχρονο προσφυγικό δράμα.

H Filio Williams, μία ηλικιωμένη Ελληνοαμερικανίδα, σπεύδει στη Μυτιλήνη με την εγγονή της Helen, για να συμπαρασταθεί στους σύριους πρόσφυγες. Κανείς δεν ξέρει την καταγωγή της, κανείς δεν ξέρει ότι η σμυρνιά γιαγιά της Φιλιώ Μπαλτατζή βρέθηκε κάποτε στο ίδιο νησί κατατρεγμένη και προσφυγοπούλα. Το τεφτεράκι με τις συνταγές της συνονόματης γιαγιάς ξετυλίγει την πολυτάραχη ιστορία της κοσμοπολίτικης οικογένειας Μπαλτατζή, όπως διαμορφώνεται από τις τραγικές διεθνείς εξελίξεις που καθόρισαν τη μοίρα ολόκληρων λαών. Διαφορετικές γενιές γυναικών της ίδιας οικογένειας ενώνονται στον χώρο και τον χρόνο, μέσα από τα νήματα της ιστορίας. Παρόν και παρελθόν γίνονται ένα.