You are currently viewing Σαν σήμερα…6 Απριλίου

Σαν σήμερα…6 Απριλίου

Γεγονότα 

1896 – Στην Αθήνα, εορτάζεται η έναρξη των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, 1.500 χρόνια μετά την απαγόρευση των αρχαίων αγώνων από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄. 

1965 – Εκτοξεύεται ο Early Bird, ο πρώτος εμπορικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος που τοποθετείται σε γεωσύγχρονη τροχιά. 

1974 – Οι ABBA κερδίζουν την πρώτη θέση στον 19ο διαγωνισμό της Eurovision που διεξήχθη στο Μπράιτον του Ην. Βασιλείου. 


Γεννήσεις 

1483 – Ο Ραφαέλο Σάντσιο ντα Ουρμπίνο (28 Μαρτίου ή 6 Απριλίου 1483 – 6 Απριλίου 1520), γνωστός ως Ραφαήλ, ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας της πρώιμης Αναγέννησης. Το έργο του θαυμάζεται για τη σαφήνεια των μορφών, την ευκολία της σύνθεσης και την οπτική επίτευξη του νεοπλατωνικού ιδεώδους του ανθρώπινου μεγαλείου. Υπήρξε ένας από τους επιφανέστερους καλλιτέχνες της εποχής του, του οποίου η φήμη και η αξία υπήρξαν ανάλογες με εκείνες του Μιχαήλ Άγγελου και του Λεονάρντο ντα Βίντσι. 

1595 – Πίτερ ντε Μολάιν (6 Απριλίου 1595 – 23 Μαρτίου 1661), Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης, γεννημένος στην Αγγλία, που δραστηριοποιήθηκε κατά την περίοδο της Χρυσής ολλανδικής εποχής στη ζωγραφική. 

1820 – Ναντάρ (ή Φελίξ Ναντάρ) ήταν το ψευδώνυμο του Γκασπάρ-Φελίξ Τουρνασόν (6 Απριλίου 1820 – 21 Μαρτίου 1910), του Γάλλου πρωτοπόρου φωτογράφου, συγγραφέα, δημοσιογράφου, γελοιογράφου και ερασιτέχνη αεροναύτη (με αερόστατα). 

1826 – Γκυστάβ Μορώ (6 Απριλίου 1826 – 18 Απριλίου 1898), Γάλλος ζωγράφος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του συμβολισμού. 

1849 – Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ (6 Απριλίου 1849 – 10 Φεβρουαρίου 1917) Βρετανός ζωγράφος, που δραστηριοποιήθηκε στα τέλη της Βικτωριανής εποχής. Ήταν οπαδός των Προραφαηλιτών καλλιτεχνών και συνεχιστής του έργου τους. 

1888 – Χανς Ρίχτερ (6 Απριλίου 1888 – 1 Φεβρουαρίου 1976), Γερμανός ζωγράφος, σκηνοθέτης και συγγραφέας. Ασχολήθηκε ενεργά με τις δραστηριότητες του ντανταϊστικού κινήματος στη Ζυρίχη, ενώ αργότερα συνδέθηκε και με την ομάδα των κονστρουκτιβιστών και τον νεοπλαστικισμό. Το 1921 πραγματοποίησε την πρώτη αφηρημένη ταινία του, με τίτλο “Rhythmus 21”. Το 1927, σκηνοθέτησε την ταινία “Vormittagsspuk”, μία από τις πρώτες υπερρεαλιστικές ταινίες. Δημιούργησε ακόμα αρκετές πειραματικές ταινίες, καθώς επίσης και πολλά ντοκιμαντέρ ή διαφημιστικά φιλμ. Το 1942 ανέλαβε το Ινστιτούτο Κινηματογραφικής Τέχνης στο City College της Νέας Υόρκης και δίδαξε για περίπου δεκαπέντε χρόνια. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει κυρίως βιβλία για την ιστορία, θεωρία και πρακτική του κινηματογράφου, ενώ κατέγραψε και τις εμπειρίες του με τον ντανταϊσμό στο βιβλίο “Dada, Art and Anti-Art”. 

1941 – Αγγελική Λαΐου (6 Απριλίου 1941 – 11 Δεκεμβρίου 2008), Ελληνίδα καθηγήτρια και ακαδημαϊκός. Υπήρξε η δεύτερη γυναίκα που εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μετά την Γαλάτεια Σαράντη και πριν την Κική Δημουλά. 

1976 – Γκέοργκ Χολμ (6 Απριλίου 1976), Ισλανδός μπασίστας (Sigur Rós) 


Θάνατοι 

1520 – Ο Ραφαέλο Σάντσιο ντα Ουρμπίνο (28 Μαρτίου ή 6 Απριλίου 1483 – 6 Απριλίου 1520), γνωστός ως Ραφαήλ, ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας της πρώιμης Αναγέννησης. Το έργο του θαυμάζεται για τη σαφήνεια των μορφών, την ευκολία της σύνθεσης και την οπτική επίτευξη του νεοπλατωνικού ιδεώδους του ανθρώπινου μεγαλείου. Υπήρξε ένας από τους επιφανέστερους καλλιτέχνες της εποχής του, του οποίου η φήμη και η αξία υπήρξαν ανάλογες με εκείνες του Μιχαήλ Άγγελου και του Λεονάρντο ντα Βίντσι. 

1528 – Άλμπρεχτ Ντύρερ (21 Μαΐου 1471 – 6 Απριλίου 1528), Γερμανός ζωγράφος, χαράκτης και θεωρητικός της Γερμανικής Αναγέννησης. Υπήρξε σημαντικός καλλιτέχνης της εποχής του, συμβάλλοντας καθοριστικά στη διάδοση των ιδεωδών της Ιταλικής Αναγέννησης. 

1641 – Ντομενικίνο (πραγματικό όνομα Domenico Zampieri) (21 Οκτωβρίου 1581 – 6 Απριλίου 1641), Ιταλός ζωγράφος της τεχνοτροπίας μπαρόκ που άνηκε στη Σχολή ζωγραφικής της Μπολόνια (ή Σχολής του Αννίμπαλε Καρράτσι). Έλαβε το προσωνύμιο “Ντομενικίνο” (μικρός Ντομένικο) λόγω του μικρού αναστήματός του. 

1833 – Αδαμάντιος Κοραής (27 Απριλίου 1748 – Παρίσι, 6 Απριλίου 1833), Έλληνας φιλόλογος με βαθιά γνώση του ελληνικού πολιτισμού, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελληνικού διαφωτισμού και μνημονεύεται, ανάμεσα σε άλλα, ως πρωτοπόρος στην έκδοση έργων αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αλλά και για τις γλωσσικές του απόψεις στην υποστήριξη της καθαρεύουσας, σε μια μετριοπαθή όμως μορφή της, με σκοπό την εκκαθάριση των πλείστων ξένων λέξεων που υπήρχαν στη γλώσσα του λαού. 

1971 – Ιγκόρ Στραβίνσκι (17 Ιουνίου 1882 – 6 Απριλίου 1971), Ρώσος μουσικός συνθέτης του 20ού αιώνα. Το συνθετικό του έργο περιλαμβάνει όπερες, χοροδράματα με πιο γνωστά την “Ιεροτελεστία της Άνοιξης”, τον “Πετρούσκα” και “Το Πουλί της Φωτιάς”, κομμάτια για ορχήστρα, έργα για πιάνο, μουσική δωματίου, τραγούδια και κομμάτια για φωνή και ορχήστρα. 

1992 – Ισαάκ Ασίμωφ (2 Ιανουαρίου 1920 – 6 Απριλίου 1992), Ρώσος συγγραφέας και επιστήμονας ιδιαίτερα γνωστός για το συγγραφικό του έργο και συγκεκριμένα για τα έργα επιστημονικής φαντασίας. Τα γνωστότερα έργα του είναι η σειρά μυθιστορημάτων με τα Ρομπότ (“Εγώ, το Ρομπότ”, “Έρχονται τα Ρομπότ”, “Σπηλιές από Ατσάλι”, “Ο Γυμνός Ήλιος”, “Τα Ρομπότ της Αυγής”, “Ρομπότ και Αυτοκρατορία”) και η σειρά της Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας (“Γαλαξιακή Αυτοκρατορία”, 1-6) που διαδραματίζονται στο ίδιο μυθιστορηματικό περιβάλλον, και με αυτή τη χρονική σειρά. Στα έργα του που σχετίζονται με ρομπότ χρησιμοποιούνται οι τρεις νόμοι της ρομποτικής, τους οποίους επινόησε ο Ασίμωφ. 

1996 – Γκριρ Γκάρσον (29 Σεπτεμβρίου 1904 – 6 Απριλίου 1996), Αγγλίδα ηθοποιός, πολύ δημοφιλής κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και μια απ’ τις ηθοποιούς των οποίων οι ταινίες χαρακτηρίζονται ως ταινίες γυναικών (Woman’s pictures), όρος που χρησιμοποιείται για τις ταινίες εκείνης της εποχής που αποσκοπούσαν στο να δώσουν κουράγιο στις γυναίκες, όσο οι σύζυγοί τους έλειπαν στον πόλεμο. Προτάθηκε 7 φορές για όσκαρ και το κέρδισε μια φορά το 1942 για την “Κυρία Μίνιβερ”. Άλλες ταινίες: “Αντίο, Ωραία Νιάτα” (1939), “Εγωισμός και προκατάληψη” (1940), “Περηφάνια και προκατάληψη” (1940), “Λουλούδια στο βούρκο” (1941), “Αιχμάλωτοι του παρελθόντος” (1942) 

2003 – Ντίνος Γιαννόπουλος (15 ή 19 Δεκεμβρίου 1919), Έλληνας σκηνοθέτης. Το 1941 σκηνοθέτησε το πρώτο του έργο το “Απαγωγή από το Σεράι” στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ενώ ένα χρόνο αργότερα συνεργάστηκε με τη Μαρία Κάλλας στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα στην παράσταση Τόσκα. Υπήρξε βασικός σκηνοθέτης στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης όπου παρέμεινε για 21 χρόνια εκεί και σκηνοθέτησε 24 όπερες, ενώ δραστηριοποιήθηκε σε μεγάλα λυρικά θέατρα σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Στο ενδιάμεσο, το 1955, μετά από πρόσκληση του Γεωργίου Ράλλη δημιούργησε το Φεστιβάλ Αθηνών, ενώ για μικρό χρονικό διάστημα, το 1958, υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Διετέλεσε επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ του Βανκούβερ. 

2006 – Στέφανος Στρατηγός (1923 – 6 Απριλίου 2006), Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. 

2007 – Λουίτζι Κομεντσίνι (8 Ιουνίου 1916 – 6 Απριλίου 2007), Ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Υπήρξε αναμφισβήτητα πατέρας της κωμωδίας αλά ιταλικά, μαζί με τον Ντίνο Ρίζι και τον Μάριο Μονιτσέλι. Ανάμεσα στους πολλούς ηθοποιούς που συνεργάστηκε ήταν οι Βιτόριο ντε Σίκα, Τζίνα Λολομπρίτζιντα, Αλμπέρτο Σόρντι, Τοτό, Βιτόριο Γκάσμαν, Νίνο Μανφρέντι, Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι, Ούγκο Τονιάτσι, Σίλβα Κοσίνα, Κλαούντια Καρντινάλε και Σιλβάνα Μανγκάνο. 

2013 – Κάκια Παναγιώτου (26 Ιανουαρίου 1923 – 6 Απριλίου 2013), Ελληνίδα ηθοποιός


Πηγή: https://el.wikipedia.org