Γράφει ο συντάκτης Στέλιος Πανούριος

Το παρακάτω κείμενο είναι μια ανάλυση της σειράς αλλά και επεξήγηση του χαρίσματος της πρωταγωνίστριας για όσους θέλουν είτε να καταλάβουν τι είδαν, είτε θέλουν να δουν τη σειρά προσπαθώντας να δώσω περιβαλλοντικές πληροφορίες που δεν έχουν κάποιο Spoiler.

Είστε άνθρωπος που αναλύει και σκέφτεται τι επιλογές έχει ή άνθρωπος των ενστίκτων που νιώθει τι είναι σωστό να κάνει και το κάνει?

Το Queen’s Gambit είναι μια σειρά που τον τελευταίο καιρό έχει κάνει τον γύρο του κόσμου, αποδεικνύοντας ότι δεν είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε κυρίως σειρές και ταινίες του παρελθόντος για την ποιότητα που είχαν καταφέρει να έχουν. Απορώ εάν γνώριζαν την επιτυχία που θα έχει η σειρά καθώς κερδίθηκε μέχρι και Όσκαρ, εάν θα την έφτιαχναν με τρόπο που να μπορεί να πάρει εύκολα 2^η season!

Κάποιος θα έλεγε ότι πλησιάζει σε μία σειρά super power που μοιάζουν να είναι αρκετά αγαπητές στο κοινό με ένα τόσο μεγάλο χάρισμα. Ούτως ή άλλως συνήθως σε καμία super power σειρά/ταινία δεν πρέπει να είναι μόνο ένας αυτός με τη μεγαλύτερη δύναμη, αλλά και να έχει το κοινό χαρακτηριστικό ότι ανακαλύπτει τη δύναμή του σιγά σιγά με τον καιρό. Η σειρά εστιάζει στο να ξετυλίξει τη δύναμη αυτή. Στην ανάλογη περίπτωση η κύριος Borgov είναι και αυτός που έχει τον ρόλο του ανταγωνιστή. Από την πιο ρεαλιστική οπτική κάποιος θα έλεγε για την ιστορία μιας πολύ ταλαντούχου μικρής έξυπνης δεσποινίδας. Η δυνατότητα όμως να έχει κάποιος ένα τέτοιο είδος φαντασίας είναι κάτι που συχνά ξεχωρίζει έναν ταλαντούχο όντως από κάποιον που δεν είναι. Είναι ένα είδος σκέψης που αποκαλώ “Προσομειωτική φαντασία” και κάποιος το αποκτά είτε με πολλή εμπειρία, είτε με ταλέντο. Είναι η δυνατότητα να κάνεις ένα πείραμα και να βλέπεις το αποτέλεσμα μέσα στο μυαλό σου. Συχνά οι άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν το πείραμα βάζοντας όλες τις πιθανές πληροφορίες που το αποτελούν ή δίνοντάς του τη δυνατότητα να συμβαίνει σε όλες τις δυνατές του εκφάνσεις, ή κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να βγάλουν ρεαλιστικά συμπεράσματα από αυτό. Όσο όμως αποκτάμε γνώσεις και εμπειρία από κάθε θέμα στη ζωή μας, τόσο γίνεται πιο ρεαλιστικός ο τρόπος που το φανταζόμαστε δίνοντας στη φαντασία μας αρκετές πληροφορίες για να μην ξεφεύγει. Στην περίπτωση της κυρίας απλώς μπορούσε να παράξει πληροφορίες που κάποιος μέσω εμπειρίας χρειάζεται πάνω από μία ολόκληρη ζωή για να αντλήσει, οπότε άνθρωποι με δυνατότητα να φαντάζονται περισσότερα από όσα κάποιος μπορεί να σκεφτεί μέσω της εμπειρίας του σε μία ζωή, έχουν καθοριστικό πλεονέκτημα λόγω περιορισμένου χρόνου ζωής και κινούνται ανεξέλεγκτα στον κόσμο μας χωρίς κανείς να μπορεί να τους φτάσει.Όλοι μπορούμε να αποκτήσουμε το ταλέντο ενός ανθρώπου αφιερώνοντας τον απαραίτητο χρόνο για να το μελετήσουμε. Τι γίνεται όμως όταν ο χρόνος που χρειάζεται είναι παραπάνω από μία ολόκληρη ζωή?

Πίσω στο θέμα της σειράς, η ταχύτητα που έτρεχε η σειρά για να τελειώσει σε έναν κύκλο ήταν εκπληκτικά γρήγορη και μοιάζει να δείχνει το πόσο αποφασισμένοι ήταν οι δημιουργοί να την τελειώσουν εκεί. Ένα από τα συχνά μου παράπονα σε σειρές και anime είναι το γεγονός ότι ξεκινούν 1 season χωρίς να ξέρουν αν μπορούν να βγάλουν 2^η και το τέλος μένει κρεμασμένο σαν ένα cliff hanger που δεν έβγαλε ποτέ επεισόδιο για να το συμπληρώσει και αυτό με νευριάζει τόσο πολύ! Οι ιστορίες δεν πρέπει να τελειώνουν χωρίς τέλος. Φυσικά υπάρχει και ένα ίσως ακόμα πιο δύσκολο εγχείρημα για τους σεναριογράφους και αυτό είναι το με ποιο τρόπο θα τελειώσουν μία ιστορία με ένα τέλος που όλοι να δεχτούν. Δυστυχώς το τέλος μιας ιστορίας είναι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα να κριθούν σημεία για ένα σενάριο, καθώς κάθε άνθρωπος θέλει να δει κάτι διαφορετικό να συμβαίνει αλλά και μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων ανήκει στην ψυχολογία ανθρώπων που ό,τι και αν συμβεί, θα πουν όχι και με μία δικαιολογία θα βρουν έναν λόγο που δεν τους άρεσε χωρίς αυτό να είναι αλήθεια. Στο Queen’s Gambit όμως η ιστορία κρατιέται γερά από τον κεντρικό στόχο και τελειώνει με ένα απόλυτο τέλος χωρίς καμία δυνατότητα αμφιλεγόμενης σχεδόν απάντησης. Δεν δίνει δικαίωμα στον ακροατή να θεωρήσει ότι πολλά διαφορετικά πράγματα θα μπορούσαν να είχαν συμβεί στο τέλος αλλά και προσπαθεί αρκετά με την γλυκιά Anya Taylor Joy να μας πείσει ότι της αξίζει, παλεύει, ωριμάζει και μπορεί να το καταφέρει για να αποδείξει αρκετά από τα μοντέρνα συμβολικά εξίσου μηνύματα που θέλουν και οι ακροατές να δούνε. Σημαντικό να σχολιαστεί όσο και αυτονόητο είναι η φυσιολογία του προσώπου της πρωταγωνίστριας που δεν εστιάζει ακριβώς στο να είναι όμορφη όσο χαρακτηριστική χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι και ωραία. Οι γραμμές που ακολουθούν τα χείλη της που μοιάζουν τόσο μικρά όσο και πολύ καλά σχηματισμένα, όσο και τα μάτια που είναι αρκετά μεγάλα και τονίζονται από το υπόλοιπο μικρό πρόσωπο, της επιτρέπει να μένει στο μυαλό κάθε ακροατή πολύ εύκολα και αυτό είναι απαραίτητο για ένα άτομο που θέλει να πετύχει την καριέρα του σε αυτό τον τομέα και κυρίως κάποιος μπορεί να γεννηθεί μόνο. Φυσικά το λέω καθώς όλοι εμείς που αγαπήσαμε την γνωστή σειρά Peaky Blinders, ήταν εκεί! Προφανώς όμως όπως θα παρατηρήσετε, το Queen’s Gambit φυσικά έχει άλλο ένα χαρακτηριστικό και αυτό είναι ότι είναι φτιαγμένη για να προωθήσει εξίσου το σκάκι όσο και την πρωταγωνίστρια και να της δώσει χρόνο θέασης, παρά να επιτρέψει σε άλλους χαρακτήρες να ξετυλίξουν το ταλέντο τους εξίσου και αυτό ίσως θα ήταν κάτι που θα ήθελα να δω διαφορετικό αλλά γνωρίζω ότι δεν υπήρχε χρόνος αν ήθελαν να τελειώσουν τη σειρά σε 1 season.

Τέλος το σκάκι ίσως αρκετά χρόνια τώρα να μην είναι ζωντανό παρά μόνο σαν στολίδι σε σπίτια αλλά είναι ο προπομπός για μία πολύ μεγαλύτερη κουλτούρα του σήμερα και αυτή είναι τα επιτραπέζια παιχνίδια (TableTops). Κυριολεκτικά είναι ο πρόγονός τους και έρχεται για να μας θυμίσει αρκετές αξίες του παρελθόντος, αλλά και πως ήταν η ζωή σε έναν καιρό που η ζωή στην Αμερική έδειχνε το μεγαλείο της αλλά και πως οι σχέσεις της με την Ρωσία ήταν πάντα σε μία περίεργη κατάσταση, όσο και ότι η θρησκεία μέχρι πριν λίγες στιγμές ήταν ένα τόσο καθοριστικό κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που οι πωλήσεις σκάκι παγκοσμίως ανέβηκαν κατά 500% μετά την έκδοση της σειράς.